Genellikle toplam varlıkların getirisi olarak adlandırılan aktif kârlılık oranı, net geliri ortalama toplam varlıklarla karşılaştırarak bir dönem boyunca toplam varlıklar tarafından üretilen net geliri ölçen bir karlılık oranıdır. Başka bir deyişle, varlıkların getiri oranı veya ROA, bir şirketin bir dönem boyunca kâr elde etmek için varlıklarını ne kadar verimli yönetebileceğini ölçer.
Şirket varlıklarının tek amacı gelir elde etmek ve kar elde etmek olduğundan, bu oran hem yönetime hem de yatırımcılara şirketin varlıklara yaptığı yatırımları ne kadar iyi kâra çevirebileceğini görmelerine yardımcı olur. Çoğu şirket için sermaye varlıkları genellikle en büyük yatırım olduğundan, ROA’ya şirket için bir yatırım getirisi olarak bakabilirsiniz. Bu durumda şirket, sermaye varlıklarına para yatırır ve getiri, kâr olarak ölçülür.
Kısacası, bu oran bir şirketin varlıklarının ne kadar karlı olduğunu ölçer.
formül
Aktif kârlılığı oranı formülü, net gelirin ortalama toplam aktiflere bölünmesiyle hesaplanır.
Bu oran, kâr marjı ile toplam aktif devir hızının bir ürünü olarak da gösterilebilir .
Toplam varlıkların getirisini hesaplamak için her iki formül de kullanılabilir. İlk formülü kullanırken, varlık toplamları yıl boyunca değişebileceğinden, genellikle ortalama toplam varlıklar kullanılır. Basitçe birlikte başlayan ve biten varlıkları eklemek bilanço yılı için ortalama varlıkları hesaplamak için ikiye bölünür ve o. Açık olabilir, ancak ortalama toplam varlıkların, birikmiş amortisman dikkate alınmadan bilançodaki varlıkların tarihi maliyeti olduğunu belirtmek önemlidir .
Net gelir, gelir tablosunda bulunabilir .
analiz
Aktif karlılık oranı, bir şirketin varlıklara yaptığı yatırımdan ne kadar etkili bir getiri elde edebileceğini ölçer. Diğer bir deyişle, ROA, bir şirketin varlıkları satın almak için kullanılan parayı net gelire veya kâra ne kadar verimli bir şekilde dönüştürebileceğini gösterir.
Tüm varlıklar ya öz sermaye ya da borçla finanse edildiğinden, bazı yatırımcılar formüle faiz giderini geri ekleyerek getiri hesaplamasında varlık edinme maliyetlerini göz ardı etmeye çalışırlar.
Sadece daha yüksek bir oranın yatırımcılar için daha uygun olduğu mantıklıdır, çünkü şirketin varlıklarını daha fazla net gelir elde etmek için daha etkin bir şekilde yönettiğini gösterir. Pozitif bir ROA oranı, genellikle yukarı yönlü bir kâr eğilimini de gösterir. ROA, farklı sektörlerin varlıkları farklı şekilde kullanması nedeniyle aynı sektördeki şirketleri karşılaştırmak için en kullanışlıdır. Örneğin, inşaat şirketleri büyük ve pahalı ekipman kullanırken, yazılım şirketleri bilgisayar ve sunucu kullanır.
Örnek
Charlie’nin İnşaat Şirketi, Chicago şehir merkezinde vitrin inşa etmek için birkaç sözleşmesi olan büyüyen bir inşaat şirketidir. Charlie’nin bilançosu 1.000.000$’lık başlangıç varlıklarını ve 2.000.000$’lık bir bitiş bakiyesini gösteriyor. Cari yıl boyunca, Charlie’nin şirketinin net geliri 20.000.000$’dı. Charlie’nin varlık getirisi oranı şuna benziyor.
Gördüğünüz gibi, Charlie’nin oranı yüzde 1.333,3’tür. Başka bir deyişle, Charlie’nin yıl boyunca varlıklara yatırdığı her dolar 13.3 dolar net gelir üretti. Ekonomiye bağlı olarak, yatırım ne olursa olsun bu sağlıklı bir getiri oranı olabilir.
Yatırımcılar, Charlie’nin varlıklarını ne kadar iyi yönettiğini gerçek anlamda anlamak için Charlie’nin getirisini sektöründeki diğer inşaat şirketleriyle karşılaştırmak zorunda kalacaktı.
Aktif Karlılık Oranı (ROA) Nedir?
Aktif Karlılık Oranı (ROA), bir şirketin toplam varlıklarına göre ne kadar karlı olduğunun bir göstergesidir. ROA, bir yöneticiye, yatırımcıya veya analiste, bir şirketin yönetiminin varlıklarını kazanç elde etmek için kullanmada ne kadar verimli olduğu konusunda bir fikir verir .
ROA yüzde olarak görüntülenir; ROA ne kadar yüksekse o kadar iyidir.
ÖNEMLİ ÇIKARIMLAR
Aktif Karlılık Oranı (ROA), bir şirketin varlıklarını karlılık açısından ne kadar iyi kullandığının bir göstergesidir.
ROA, benzer şirketleri karşılaştırırken veya bir şirketi kendi önceki performansıyla karşılaştırırken en iyi şekilde kullanılır.
ROA, bir şirketin borcunu hesaba katmazken, özsermaye getirisi (ROE) dikkate alır – bir şirketin borcu yoksa, özkaynakları ve toplam varlıkları aynı olacak ve ROA, ROE’ye eşit olacaktır.
Aktif Karlılık Oranı Anlamak
İşletmeler (en azından hayatta kalanlar) nihayetinde verimlilikle ilgilidir. Kârları gelirle karşılaştırmak faydalı bir operasyonel ölçümdür, ancak bunları bir şirketin onları kazanmak için kullandığı kaynaklarla karşılaştırmak, o şirketin varlığının fizibilitesini gösterir. ROA, bu tür kurumsal paranın karşılığını alma önlemlerinin en basitidir.
ROA, bir şirketin net gelirinin toplam varlıklara bölünmesiyle hesaplanır . Formül olarak şu şekilde ifade edilir:
Getiri\ on\ Assets = \frac{Net\ Income}{Toplam\ Assets}R, E t u r n o n Bir s s e t ler=
T o T bir l Bir s s e t ler
N e t I , n C o m e
Daha yüksek ROA, daha fazla varlık verimliliği anlamına gelir. Örneğin, Sam ve Milan’ın ikisinin de sosisli sandviç standına başladığını varsayın. Sam, çıplak kemikli bir metal arabaya 1.500 dolar harcarken, Milan kostümlü zombi kıyameti temalı bir birime 15.000 dolar harcıyor.
Bunların her firmanın dağıttığı tek varlıklar olduğunu varsayalım. Belirli bir süre içinde Sam 150 dolar ve Milan 1200 dolar kazanmış olsaydı, Milan daha değerli bir işe sahip olacaktı ama Sam daha verimli bir işe sahip olacaktı. Yukarıdaki formülü kullanarak, Sam’in basitleştirilmiş ROA’sının 150 $ / 1.500 $ = %10 olduğunu, Milan’ın basitleştirilmiş ROA’sının ise 1.200 $/15.000 $ = %8 olduğunu görüyoruz.
Aktif Getirisinin Önemi
ROA, temel olarak, yatırılan sermayeden (varlıklardan) hangi kazançların elde edildiğini söyler . Halka açık şirketler için ROA önemli ölçüde değişebilir ve sektöre büyük ölçüde bağımlı olacaktır. Bu nedenle ROA’yı karşılaştırmalı bir ölçü olarak kullanırken, bunu bir şirketin önceki ROA sayılarıyla veya benzer bir şirketin ROA’sıyla karşılaştırmak en iyisidir.
ROA rakamı, yatırımcılara şirketin yatırım yaptığı parayı net gelire dönüştürmede ne kadar etkili olduğu konusunda bir fikir verir. ROA sayısı ne kadar yüksek olursa o kadar iyidir, çünkü şirket daha az yatırımla daha fazla para kazanıyor.
Bilanço muhasebe denklemi nedeniyle, toplam varlıkların aynı zamanda toplam yükümlülüklerinin ve özkaynaklarının toplamı olduğuna dikkat edin . Bu finansman türlerinin her ikisi de şirketin faaliyetlerini finanse etmek için kullanılır. Bir şirketin varlıkları borç veya öz sermaye ile finanse edildiğinden, bazı analistler ve yatırımcılar , ROA formülüne faiz giderini geri ekleyerek varlığı edinme maliyetini göz ardı eder .
Başka bir deyişle, net gelire borçlanma maliyeti eklenerek ve belirli bir dönemdeki ortalama varlıklar payda olarak kullanılarak daha fazla borç almanın etkisi ortadan kaldırılır. Faiz gideri, gelir tablosundaki net gelir tutarına faiz gideri dahil edilmediği için eklenir.
ROA, DuPont analizindeki bileşenlerden biridir .
Varlık Getirisinin Nasıl Kullanılacağına İlişkin Örnek
ROA, farklı sektörler varlıkları farklı şekilde kullandığından, aynı sektördeki şirketleri karşılaştırmak için en kullanışlıdır. Örneğin, bankalar gibi hizmet odaklı firmalar için ROA , inşaat veya kamu hizmeti şirketleri gibi sermaye yoğun şirketler için ROA’dan önemli ölçüde daha yüksek olacaktır .
Perakende sektöründeki üç şirket için ROA’yı değerlendirelim:
Macy’nin
Kohl’s
Dillard’ın
Tablodaki veriler, 13 Şubat 2019 itibariyle son 12 ay içindir .
Perakende Sektörü Hisse Senetleri
Şirket Net gelir Toplam Varlıklar ROA
Macy’nin 1,7 milyar dolar 20,4 milyar dolar %8.3
Kohl’s 996 milyon dolar 14.1 milyar dolar %7.1
Dillard’ın 243 milyon dolar 3,9 milyar dolar %6,2
Macy’nin varlıklara yatırdığı her dolar, 8.3 sent net gelir sağladı. Macy’s, Kohl’s ve Dillard’s ile karşılaştırıldığında, yatırımını kara çevirmede daha iyiydi. Yönetimin en önemli görevlerinden biri, kaynaklarını tahsis ederken akıllıca seçimler yapmaktır ve görünen o ki, Macy’nin yönetimi, rapor edilen dönemde, iki meslektaşından daha ustaydı.
Varlık Getirisi (ROA) ile Özkaynak Getirisi (ROE) karşılaştırması
Hem ROA hem de özkaynak getirisi (ROE), bir şirketin kaynaklarını nasıl kullandığının ölçüleridir. Esasen, ROE yalnızca bir şirketin özkaynak getirisini ölçer ve yükümlülükleri dışarıda bırakır . Bu nedenle, ROA bir şirketin borcunu hesaplar ve ROE yapmaz. Bir şirket ne kadar fazla kaldıraç ve borç alırsa, ROA’ya göre ROE o kadar yüksek olacaktır.
Bu nedenle, bir şirket daha fazla borç aldıkça, ROE’si ROA’sından daha yüksek olacaktır. Bir şirket borç alarak, gelen nakit sayesinde varlıklarını arttırır. Getirilerin sabit olduğunu varsayarsak, varlıklar artık özkaynaktan daha yüksek ve aktifler daha yüksek olduğu için aktif getirisi hesaplamasının paydası daha yüksek. Bu nedenle ROA, ROE önceki seviyesinde kalırken düşecektir.
Aktif Getirisinin Sınırlamaları
ROA ile ilgili en büyük sorun, endüstriler arasında kullanılamamasıdır. Bunun nedeni, teknoloji endüstrisi gibi bir endüstrideki şirketler ile petrol sondajları gibi başka bir endüstrideki şirketlerin farklı varlık tabanlarına sahip olmalarıdır .
Bazı analistler, temel ROA formülünün uygulamalarında sınırlı olduğunu ve bankalar için en uygun olduğunu düşünüyorlar. Banka bilançoları , varlıklarının ve borçlarının gerçek değerini daha iyi temsil eder, çünkü bunlar piyasa değerinde ( piyasaya göre değerleme muhasebesi yoluyla ) veya tarihi maliyete karşı en azından bir piyasa değeri tahmini ile taşınırlar . Hem faiz gideri hem de faiz geliri zaten hesaba katılmıştır.
St. Louis Federal Rezervi, tahsilatın başladığı 1984 yılından bu yana genellikle %1 civarında veya biraz üzerinde seyreden ABD banka ROA’ları hakkında veri sağlar .
Finansal olmayan şirketler için, borç ve öz sermaye, her birinin getirisi gibi kesin olarak ayrılmıştır: faiz gideri, borç sağlayıcıların getirisidir; net gelir, hisse senedi yatırımcılarının getirisidir. Dolayısıyla, ortak ROA formülü, hem borç hem de öz sermaye yatırımcıları tarafından finanse edilen varlıklarla (toplam varlıklar) öz sermaye yatırımcılarının getirilerini (net gelir) karşılaştırarak işleri karıştırır.
Bu ROA formülündeki iki varyasyon, faiz giderini (vergiler hariç) paya geri koyarak bu pay-payda tutarsızlığını düzeltir. Yani formüller şöyle olurdu:
ROA varyasyonu 1: Net Gelir + [Faiz Gideri*(1-vergi oranı)] / Toplam Varlıklar
ROA varyasyonu 2: Faaliyet Geliri*(1-vergi oranı) / Toplam Varlıklar
Varlık Getirisi (ROA) ile Ne Kastediyorsunuz?
Varlık getirisi veya ROA, bir şirketin varlıklarını kullanıma koyarak ne kadar para kazandığını ölçer. Diğer bir deyişle, ROA, bir şirketin varlıklarına veya sahip olduğu veya kontrol ettiği kaynaklara göre ne kadar verimli veya karlı olduğunun bir göstergesidir.
ROA yatırımcılar tarafından nasıl kullanılır?
Yatırımcılar, hisse senedi fırsatlarını bulmak için ROA’yı kullanabilir, çünkü ROA, bir şirketin varlıklarını kâr elde etmek için kullanmada ne kadar verimli olduğunu gösterir.
Zamanla yükselen bir ROA, şirketin harcadığı her yatırım doları ile karını artırmak için iyi bir iş çıkardığını gösterir. Düşen bir ROA, şirketin gelir artışı sağlayamayan varlıklara aşırı yatırım yapmış olabileceğini gösterir, bu da şirketin başının belada olabileceğinin bir işaretidir. ROA, aynı sektör veya sektördeki şirketler arasında elmalar arası karşılaştırmalar yapmak için de kullanılabilir.
Bir şirketin ROA’sını nasıl hesaplayabilirim?
ROA, bir firmanın net gelirini toplam ortalama varlıklara bölerek basitçe hesaplanır. Daha sonra yüzde olarak ifade edilir.
Net kar, bir şirketin gelir tablosunun altında bulunabilir ve varlıklar bilançosunda bulunur. Ortalama toplam varlıklar, bir şirketin varlık toplamı, araçların, arazinin veya ekipmanın satın alınması veya satışı, envanter değişiklikleri veya mevsimsel satış dalgalanmaları nedeniyle zaman içinde değişebileceğinden, ROA’nın hesaplanmasında kullanılır. Sonuç olarak, söz konusu dönem için ortalama toplam varlıkları hesaplamak, bir döneme ait toplam varlıklardan daha doğrudur.
İyi Bir ROA Olarak Kabul Edilen Nedir?
%5’in üzerindeki ROA’lar genellikle iyi ve %20’nin üzerindeki ROA’lar mükemmel olarak kabul edilir. Ancak, ROA’lar her zaman aynı sektördeki firmalar arasında karşılaştırılmalıdır. Örneğin bir yazılım üreticisinin bilançosunda bir araba üreticisinden çok daha az varlığa sahip olacaktır. Sonuç olarak, yazılım şirketinin varlıkları olduğundan az gösterilecek ve ROA’sı şüpheli bir artış elde edebilir.